Op het moment ben ik in London. Hier kijk ik welke plekken we met de groep kunnen bezoeken, zoals parken, musea, educatieve instanties, en toeristische attracties. Vandaag ben ik echter niet op verkenning gegaan, maar heb ik me in een bibliotheek in het Londons stadsdeel Chiswick ‘opgesloten’ en ik bereid alvast een aantal van mijn lessen voor.
De vraag vanuit het ecologische centrum is om het verhaal van Niels Holgersson terug te laten komen in de lessen. Dat verhaal gaat over een zakenman die alleen aan geld denkt en met zijn fabrieken het milieu vervuild. Hij wordt door een boze dwerg betoverd. Niels krimpt tot een klein jongetje. Een groep ganzen vindt hem en neemt hem mee. Vanuit de lucht ziet Niels wat hij aangericht heeft met zijn fabrieken en hij krijgt berouw over wat hij heeft gedaan.
Het is de bedoeling dat mijn groep aan het einde van de lessenreeks een klein toneelstuk kan opvoeren waarin het verhaal van Niels Holgersson nagespeeld wordt. Daarnaast werd vanuit het centrum gevraagd om de lessen interactief in te richten en ervoor te zorgen dat de groep vooral veel plezier heeft in het leren van de taal. En ik dacht: “Welke methode is daar geschikter voor dan de TPRS-methode?” TPRS is verhalend, op spreken gericht, goed voor rollenspellen, interactief en zorgt voor plezier.
En nu zit ik hier en bedenk ik hoe ik het verhaal van Niels Holgersson “TPRS-proof” kan maken. Dit is leuk om te doen, maar ook nog best een hele klus. De thematiek van het verhaal is niet eenvoudig, maar de zinnen moeten dit in beginsel wel zijn. Daarnaast moeten er in de lessen een aantal standaard thema’s verwerkt worden, zoals “jezelf voorstellen, werk, familie, reizen“etc.
Misschien herken je dit: Je wilt een serie TPRS-lessen geven, maar je zit vast aan bepaalde eisen vanuit het boek of vanuit hetcurriculum. Het vergt veel tijd en werk en kan vervelend of onmogelijk lijken. Tegelijkertijd heeft het voordelen, het proces doet beroep op je creativiteit. Je gaat opnieuw kijken naar wat er precies belangrijk is voor je leerlingen en hoe je de afgesproken of voorschreven doelen ook op een andere manier kunt bereiken.
Het lukt me al aardig om te selecteren, en de standaard thema’s in het verhaal terug te laten komen. Ik ben er echter nog lang niet, maar ik heb gelukkig nog wat tijd. Ondertussen zie ik al uit naar de uiteindelijke voorstelling van mijn bonte gezelschap, al dan niet verkleed als gans of dwerg.
Heb je het ook meegemaakt dat je met een voorschreven boek of met vaste opdrachten, doelen of toetsen moest werken terwijl je ook TPRS wilde integreren in de lessen? Welke oplossingen heb je daarvoor bedacht?
Eva de Vlaming
Hallo Eva,
Ik ben heel benieuwd naar je ervaringen in Rusland. Heb je er na afloop een verslag over geschreven?
Wat ik me vooral afvraag, is hoe het beviel om een zo diverse doelgroep te bedienen, met ongetwijfeld ook verschillend startniveau Engels? En hoe je cursisten reageerden op TPRS in een land waar nog veel traditioneel taalonderwijs plaatsvindt. Grammaticaregels voor en na, normaal gesproken daar. Kortom: ik hoop op een vervolg van je blog. 🙂
Hartelijke groet,
Kirsten Verpaalen
(Ik volg op het moment de deeltijdopleiding TPRS.)