Want Spaans was de taal die voor deze korte demonstratie was uitgekozen, omdat de meesten deze taal niet beheersten. Rosana begon met een simpele vraag, waarbij we alleen maar ja of nee moesten antwoorden. En zij herhaalde altijd onze antwoorden met hele zinnen. De vragen werden gecompliceerder en onze antwoorden ook. Hulpmiddelen die werden ingezet, waren het bord. Hierop stonden alle woorden. Rosana wees deze woorden aan om ons te helpen. Verder geweldige toneelattributen, waarover ik niet te veel zeg, want het is veel leuker om dat zelf te komen ontdekken in een van de bijeenkomsten. En twee van onze medeleerlingen. Zij vervulden hun rol fantastisch.
Als afronding van deze les TPRS moesten wij in kleine groepjes het verhaal aan elkaar vertellen. Tot mijn verbazing en na enige aarzeling van mijn kant lukte dit wonderwel. Ik heb nog nooit in mijn leven in zo’n korte tijd zo veel Spaans geleerd. Het mooie is dat het nog steeds in mijn hoofd zit en ik ervan overtuigd ben, dat het daar ook nog wel een poosje blijft zitten.
Ik ben zo enthousiast geworden over deze methode dat ik het zeker in mijn lessen ga gebruiken. Het is naar mijn mening in te passen op ieder niveau van taalverwerving, zolang je maar als docent duidelijk hebt, wat jouw leerdoel is. En of je nu de ene manier van taalverwerving toepast of de andere: tijd kost het allemaal. Dan kun je volgens mij maar beter kiezen voor een manier die werkt!
Sylvia van den Brink